Ik ontdekte mijn interesse voor eigen werk met een fotocamera niet omdat ik een afbeelding zag die mij ontroerde of fascineerde. Op de middelbare school hadden veel klasgenoten een (simpele) digitale camera om zichzelf en hun vrienden vast te leggen op feestjes of in de pauze. Dat wou ik ook. Toen ik hem bij elkaar gespaard had ontdekte ik dat juist die onderwerpen mij in veel mindere mate boeide.

Ik probeerde close-ups van voorwerpen binnenskamers en begon met de instellingen te spelen. Op een gegeven moment vergat ik mijn camera min of meer, tot ik op 15-jarige leeftijd met twee klasgenoten naar Frankrijk toe fietste. Daar ontdekte ik vooral de zee, bossen en de natuur in het algemeen. Mensen fotografeerde ik toen weinig want als je vijftien bent blijft het een beetje spannend om een vreemde aan te spreken. Mijn twee klasgenoten die mee waren kwamen in ieder geval thuis met tientallen goed getimede portret foto’s. Voor hen een leuke meevaller; ik stond natuurlijk nergens op.

Toen ik mijn familie het eindresultaat liet zien van drie weken onderweg fotograferen (op een fiets) naar Frankrijk, sloeg met name mijn moeder enigszins steil achterover. Uiteraard is je moeder niet je meest betrouwbare bron op die leeftijd maar het viel haar op dat met name andere, vaak creatievelingen, mijn foto’s becomplimenteerden met verschillende argumenten. Tot mijn 21ste riep ze maandelijks dat ik er meer mee moest doen en toen nam ze het heft in eigen hand. Ik kreeg het fotoboek van Kadir van Lohuizen voor mijn verjaardag, PanAm (zijn reizen in Panama-Amerika) en een Canon EOS 600D.

Het is een toestel voor een creatieve hobbyfotograaf maar voor mijn gevoel vroegen de kwaliteiten van de fotograaf minstens het niveau van een professional. Spelen met de technische specificaties als je op ‘Manual’ werkt is een heel andere wereld dan de standaard instellingen. Toen ben ik begonnen met straatfotografie.

En daar ben ik eigenlijk nooit meer van afgestapt.

De straatfoto’s waar ik het meest trots op ben waren altijd een samenspel van een bepaalde vorm van (duidelijke) communicatie, toeval en ervaring. Die wisselwerking tussen iemand (terecht) becomplimenteren, soms wat sturen en een uitleg geven blijven de mooiste ingrediënten voor een goede foto.

Ik vul mijn portfolio aan met mijn mooiste werk en die passies liggen bij mij bij straatfotografie en nightlife.